Pamiętacie aferę Sawickiej? Po długim śledztwie sąd uniewinnił biedną posłankę, bo dowody popełnionego draństwa zdobyto nielegalnie. Tak, jak gdyby przestępstwo nie było przestępstwem… Wyobraźmy sobie, że jakiś gangster kradnie z banku milion złotych. Jest złapany na gorącym uczynku przez Policję. W sądzie adwokat tłumaczy bandytę: „Jak to, przecież policjanci nie mieli orzełków na czapkach! Nie działali legalnie, więc dowody są nieważne!” Przyjmijmy, że sąd uniewinnia sprawcę. W przypadku Sawickiej zadziałał identyczny mechanizm; obawiam się, że finał afery podsłuchowej będzie podobny. Nieważne, jakie draństwa wyszły na jaw: istotne, że pod pretekstem niezgodnego z prawem działania (tu: nie organów państwa, lecz osób, zakładających podsłuchy) da się sprawę zatuszować.
Każdy dzień pokazuje, że sprawa biegnie w kierunku odwrócenia uwagi od treści ujawnionych rozmów. W chwili gdy powstaje ten tekst ABW ogłasza w mediach zatrzymanie Marka F., jednego z najbogatszych Polaków, jako podejrzanego w aferze podsłuchowej. A na Twitterze aż kipi od komentarzy: że to felietonista, związany z „Newsweekiem”, czyli konkurencją „Wprost” (Tomasz Sekielski). Że trzeba będzie na koniec wypłacić mu odszkodowanie (Rafał A. Ziemkiewicz). Że złapano kozła ofiarnego, któremu da się przy okazji „wlepić” kilka innych rzeczy… i tak dalej, bez końca. Znów treść podsłuchów ginie w powodzi rozważań nad formą. Groza, jaka czai się w ujawnionych rozmowach traci swą wymowę, bo teraz ważne jest, kto te podsłuchy zlecił – oraz kiedy wreszcie okaże się, że jednak zrobił to Kaczyński.
Można z przymrużeniem oka traktować komentarze opozycji, że „znów buldogi gryzą się pod dywanem”. Ale jedno jest pewne: ujawnione rozmowy dotyczą spraw, które godzą w bezpieczeństwo, jakość życia i interes polskich obywateli. Choć szokujące, nie są te rozmowy czymś szczególnie nowym: co jakiś czas unosi się skrawek zasłony i przy okazji kolejnej afery zaglądamy na zaplecze naszej kuchni politycznej. A tam brud, smród i szczury po stołach biegają… Wszystko jedno, która ekipa akurat odpowiada za przyrządzanie potraw. W obecnym systemie, ugruntowanym w Magdalence, skazani jesteśmy trwale na podobne atrakcje. Zawsze jacyś kolesie, członkowie zalegalizowanej mafii politycznej, będą w zaciszu VIP-owskich pokoików uzgadniali – co zrobić, żeby było dobrze nam i naszym pociotkom. A potem „benzyna może być nawet po siedem złotych”, kto by się tam przejmował „ludożerką” i dobrobytem przeciętnego Kowalskiego. W tym systemie naród jest po to, żeby go doić – ważne, by nasza ekipa wyszła na swoje. Oczywiście zgodnie z prawem i najzupełniej legalnie: właśnie po to prowadzi się takie rozmowy, by później działać w granicach ustalonego pod siebie prawa… Czy Polska wciąż musi biernie godzić się z losem wysysanej przez pasożyty ofiary? Nie, ale coś zmieni się tylko wtedy, gdy zblatowany pod Okrągłym Stołem raj dla kolesi zostanie – najzupełniej legalnie – obalony.